Ćwiczenia

Ćwiczenia mięśni dna miednicy są podstawą leczenia zachowawczego i mają na celu normalizację napięcia w tym obszarze. W początkowej fazie polegają na nauce prawidłowego skurczu pod okiem fizjoterapeuty i są poprzedzone dokładnym wywiadem oraz badaniem per vaginam i per rectum pozwalającym na ocenę napięcia mięśni. Tylko dzięki dokładnej diagnostyce można dopasować odpowiedni plan treningowy dla pacjenta. W zależności od problemu ma on na celu wzmocnienie mięśni dna miednicy lub też obniżenie ich spoczynkowego napięcia.

W czasie rehabilitacji w gabinecie terapeuta uczy właściwej postawy ciała, prawidłowego toru oddychania i pokazuje ich znaczenie w kontroli mięśni miednicy mniejszej, a także pokazuje sposoby unikania sytuacji obciążających. Ćwiczenia wykonywane przez pacjenta pod okiem specjalisty pomagają przywrócić kontrolę i czucie dna miednicy, poprawiają napięcie mięśniowe, wpływają na wytrzymałość mięśniową i tkanki łącznej oraz przywracają funkcje narządów w tej okolicy.

Elektrostymulacja

Za pomocą podobnej elektrody jak do ćwiczeń z wykorzystaniem EMG jest możliwa elektrostymulacja mięśni dna miednicy. Oznacza ona sztuczne wywoływanie skurczów mięśni za pomocą impulsu elektrycznego doprowadzonego z zewnątrz (przez elektrodę). Wymuszona w ten sposób, intensywna praca jest dawkowana z odpowiednim natężeniem i przerywana fazami relaksacji.

Biofeedback

Biofeedback, czyli metoda biologicznego sprzężenia zwrotnego, polega na świadomym treningu czynności pozostających wcześniej poza celową kontrolą. W przypadku problemów z funkcjonowaniem układu moczowo-płciowego oznacza to naukę świadomego kurczenia i relaksacji mięśni dna miednicy.

W Open Medical dysponujemy aparaturą umożliwiającą odbiór (poprzez czujniki EMG) sygnałów świadczących o sile pracy właściwych mięśni. Informacje te mają wartość treningową (przekazywane na bieżąco w postaci obrazu motywują do wydajnej pracy) oraz diagnostyczną (pozwalają monitorować skuteczność terapii).

Biofeedback to metoda leczenia NTM umożliwiająca prowadzenie treningu wzmacniającego mięśnie dna miednicy, przy jednoczesnym utrzymaniu minimalnego napięcia współpracujących z nimi mięśni brzucha. Jest to podstawowy cel terapeutyczny osób z wysiłkowym nietrzymaniem moczu. Kontrola obu parametrów – napięcia mięśni brzucha i mięśni dna miednicy – jest również ważna dla pacjentów z czynnościową przeszkodą w odpływie moczu Wówczas pożądanym efektem terapii jest umiejętność świadomego rozluźnienia mięśnia zwieracza cewki.

W czasie sesji pacjent ma możliwość obserwacji zapisu EMG ćwiczonych mięśni. Trening jest urozmaicony przez wprowadzenie prostych gier – utrzymanie napięcia mięśni na pożądanym poziomie warunkuje wykonanie zadania, np. poprowadzenie linii zgodnie z wykresem, zmianę kształtu obrazu, uzupełnienie puzzli itp.

Biofeedback to bezpieczny sposób rehabilitacji, pozbawiony jakichkolwiek działań ubocznych. Można go stosować jako leczenie główne lub łączyć z innymi formami postępowania leczniczego.

Terapia manualna

Terapia manualna to technika terapeutyczna polegająca na pracy z pacjentem przy użyciu rąk specjalisty. Bazuje na odczuciu terapeuty i pacjenta. Kluczową kwestią jest doświadczenie osoby wykonującej zabieg, celem możliwie najszybsze zdiagnozowanie problemu i rozwiązanie dysfunkcji pacjenta.

Diagnoza prowadzona jest wg międzynarodowych standardów Clinical Reasoning, co oznacza trafne wyciąganie wniosków klinicznych na podstawie wywiadu przeprowadzonego z pacjentem oraz z badania manualnego. Po znalezieniu przyczyny dysfunkcji czy bólu terapeuta przygotowuje program terapii oraz dobiera odpowiednie techniki do jego realizacji.

Terapia behawioralna

Terapia behawioralna polega na wdrażaniu w życiu codziennym podstawowych zasad ochrony dna miednicy. Podczas wykonywania podstawowych czynności dnia codziennego jak wstawanie, siadanie, korzystanie z toalety, podnoszenie ciężkich przedmiotów itd. niejednokrotnie nieświadomie obciążamy ten obszar naszego ciała. Złe nawyki powtarzane latami mogą prowadzić do schorzeń uroginekologicznych.

Wypracowanie prawidłowych nawyków i eliminacja szkodliwych przyzwyczajeń pozwalają oszczędzić dno miednicy oraz poprawić jakość życia pacjentom cierpiącym na różne formy dolegliwości urologicznych czy uroginekologicznych.

Pessaroterapia

Pessaria, ciężarki. Pessaria to krążki zakładane i odpowiednio dobrane przez lekarza, pomagające utrzymać narządy rodne w odpowiednim położeniu. Stosowanie ciężarków jest natomiast aktywną formą ćwiczeń. Metoda polega na próbach utrzymania wewnątrz pochwy stożka lub kulki o coraz większym ciężarze (od 5 do 80 g). Stosuje się ją raz lub dwa razy dziennie przez ok. 20 minut. Zalecanie stosowania tej metody jest jednak kontrowersyjne.

Pomoce terapeutyczne

Pomoce terapeutyczne:

• tampon podpierający,
• dilatator dopochwowy,
• balon dopochwowy/dorektalny.

Profilaktyka BeBo®

Koncepcja BeBo® ma na celu prewencję, terapię oraz przeciwdziałanie konsekwencjom zbyt słabych mięśni dna miednicy takich jak: nietrzymanie moczu, dolegliwości bólowe pleców, niestabilność kręgosłupa, opadanie narządów jamy brzusznej, problemy związane z prostatą czy erekcją. Nasza koncepcja stosowana jest również w rehabilitacji ginekologicznej, urologicznej, po operacjach podbrzusza, a także po porodach.

Trening metodą BeBo®

Integracja treningu BeBo® z czynnościami życia codziennego i wolnego czasu jest naszym najważniejszym założeniem. Każdego dnia mięśnie dna miednicy, plecy, krążki międzykręgowe i stawy narażone są na małe i duże przeciążenia. Osiągnięciem treningu BeBo® jest ich zredukowanie.

Każda zmiana wzorca chodu lub utrzymywania postawy potrzebuje początkowo dyscypliny i odpowiednio konsekwentnej adaptacji do codziennych przyzwyczajeń:

• nauka utrzymania prawidłowej postawy ciała,
• dobranie idealnej dyscypliny sportowej w zależności od osłabionych mięśni i dolegliwości bólowych,
• dostosowanie do indywidualnego treningu.

Zróżnicowany repertuar ćwiczeń w różny sposób bodźcuje nasze mięśnie. Dlatego zaleca się możliwe urozmaicać treningi.

5 wskazówek od BeBo® na każdy dzień:

1. Staraj się utrzymywać prostą postawę ciała podczas kaszlu, kichania, śmiania się.
2. Unikaj wzmożonego parcia podczas załatwiania potrzeb w toalecie.
3. Ćwicz po każdym wyjściu z toalety poprzez silne napinanie mięśni dna miednicy.
4. Wdrażaj świadomość mięśni dna miednicy w życie codzienne: poprzez utrzymywanie prawidłowej postawy, schylanie się z prostymi plecami, podnoszenie ciężkich przedmiotów i dźwiganie z jednoczesnym wydychaniem, bez zatrzymywania oddechu, który podnosi ciśnienie wewnątrz jamy brzusznej.
5. Unikaj obciskających brzuch ubrań.

Ćwiczenia:

W ciągu dnia wielokrotnie próbuj napinać mięśnie dna miednicy zarówno w siedzeniu, leżeniu, jak i staniu. Jak to zrobić? Spróbuj „zamknąć” ujścia ciała (cewkę moczową, pochwę i odbyt) i „podciągać” je do wnętrza ciała przy jednoczesnym wydechu. Wraz z wdechem ponownie pozwól na powrót do stanu wyjściowego i rozluźnij mięśnie. Początkowo nie jest łatwo skoordynować napięcie z oddechem. Dla ułatwienia podczas wydechu może być wypowiadana spółgłoska „ch”.

Bardzo istotnym warunkiem prawidłowego wykonywania ćwiczeń jest odpowiednia siła skurczu. Początkowo napięcia powinny być bardzo delikatne tak, by nie angażować innych mięśni – brzucha, pośladków, pleców. Tylko taki sposób pomoże zbudować świadomość intymnej części ciała. Z czasem angażujemy mięśnie z większą siłą.

Napięcia mięśni dna miednicy z czasem staną się bezproblemowe i niepozornie wplotą się w czynności życia codziennego, a wykonywać je można choćby podczas jazdy autobusem czy pociągiem, podczas telefonowania, stania w kolejce itp.

Zapraszamy na stronę poświęconą koncepcji: www.bebotrening.pl